Gedrag en opvoeding

Er is een verschil tussen mensen en honden, vandaar eerst een beetje hondenpsychologie. Wij mensen houden er niet van bevolen te worden. Als ons iets bevolen wordt, zullen we dat bevel alleen maar uitvoeren als we er niet onderuit kunnen. Mensen proberen onderling een goede verstandhouding op te bouwen en verzoeken dan een ander iets. Een verzoek kan worden ingewilligd, maar ook geweigerd. Dat zal afhangen van het belang van het verzoek voor de partij aan wie het verzoek wordt gedaan. Wij hebben dus een vrije wil om te bepalen of we iets wel of niet willen doen. Als we iets niet willen doen, zal de ander proberen ons ervan te overtuigen, te overreden, om dat wel te doen.

Wat heeft dat nu met honden te maken, zult u wel zeggen. Wel, heel veel mensen hebben er moeite mee hun hond te behandelen als een hond en niet als en mens. U doet U hond daarmee onrecht. Een hond kan niet redeneren, hij kan dus ook niet overtuigd worden van iets wat hem u met woorden duidelijk probeert te maken. Tevens is een hond niet in staat de consequenties van zijn handelingen te overzien. Met enkele voorbeelden begrijpt u waarschijnlijk wel wat we bedoelen. U wilt dat uw hond gaat zitten en blijft zitten. Als u tegen uw hond zegt: "Ollie ik wil dat je hier blijft zitten tot ik terug ben" zal Ollie u vriendelijk kwispelend doch niet begrijpend aan kijken en vrolijk met u meehobbelen.

Of u komt thuis. Ollie is een half uur alleen geweest en heeft zich kostelijk vermaakt met uw krantenbak. Hij komt u enthousiast tegemoet. Als u hem nu bestraffend toespreekt omdat u vindt dat hij er een bende van heeft gemaakt, zal Joep er niets van begrijpen. Hij legt geen verband tussen uw optreden en het vernielen van de kranten. Hij legt wel verband met uw thuiskomst en zijn begroeting. De volgende maal als u thuiskomt, zou het best eens kunnen dat Joep als een geslagen hond op u afkomt en . . . . . . . . . . . . .de kranten nog keurig in de bak liggen.

Een pientere hond (een zachte hond ook, die gauw onder de indruk is) want hij neemt een voorsprong op u. Ollie onderwerpt zich namelijk al van tevoren ( kruipt ineen) waardoor hij u als roedelhogere de kans ontneemt hem te bestraffen. Hij beseft niet dat u dat helemaal niet van plan bent. Misschien begrijpt u al waar we naar toe willen. Bega niet de fout uw hond te vermenselijken. Behandel hem als hond. Een hond is een meutedier. Meutes (groepen) kunnen alleen in leven blijven als de leden van de groep de leider strikt gehoorzamen. Uw hond weet dat! Krijgt hij geen leiding, dan neemt hij de leiding. Zo is zijn aard. Hij verwacht strakke regels, zodat hij weet waar hij zich aan te houden heeft. Honden onderling verstaan elkaar door mimiek en geluiden. De moederhond maakt hoge piepgeluiden als ze haar kroost bemoedert. Ze gromt als ze waarschuwt voor gevaar of als de pups zich misdragen. Gaan ze door met dit gedrag, dan grauwt ze en kan zelfs bijten.

Hoe kunnen wij dit nu vervangen, zodat wij voor de hond te begrijpen zijn? Heel simpel, door gebruik te maken van onze stem. U kunt met uw stem hoge, maar ook lage, vrolijke maar ook boze geluiden maken. Omdat hij de inhoud van woorden niet begrijpt, maakt het niet uit wat u tegen de hond zegt. Wel is het zo dat het woord kort moet zijn en zeer vaak gezegd zal moeten worden voor hij als het ware "automatisch" op het commando reageert. De hond is namelijk ook een gewoonte dier bij uitstek. Hoe vaker u iets herhaalt, hoe sneller hij het zal leren. Met herhalen bedoelen we niet dat, als u de hond bijvoorbeeld "het komen" bij wil brengen, u aan een stuk door "kom hier" moet roepen, want dat is nou net niet de bedoeling. Voor de hond worden die aaneengeregen commando's onverstaanbare klanken en u bereikt het tegendeel van wat u wilt. Hij zal niet luisteren. Om dezelfde reden is het verstandig zijn naam niet constant te noemen. Vooral kinderen hebben daar een handje van. Als ze de hele dag zouden roepen, reageert u op het laatst toch ook niet meer! Als u zijn naam noemt, doet u dat dan op een moment dat u er zeker van kunt zijn, dat hij reageert en wil komen.

Belonen doet u door een hond te aaien, en dat is wat anders dan die goedbedoelde klappen op een hond zijn hoofd. Ooit de ene hond de andere met zijn poot op diens hoofd zien slaan? Nee he ?! Verlaag u dan tot het hondenniveau, dus op de grond (er zijn heel wat slechtere niveaus). Hij en u zullen het prachtig vinden. Dit contact is onmisbaar voor het opbouwen van een goede baas/hondrelatie.

Straffen moet af en toe ook gebeuren. Probeer het met de stem alleen. Brom, snauw, spreek afkeurend, vermanend. Negeer hem een korte tijd na iets stouts. Niet te lang echter. Uw pup snapt er niets van als u na 5 minuten nog boos bent. Net zomin als u hem straft voor iets wat hij 5 minuten geleden gedaan heeft. Voor een hond geldt: op heterdaad betrappen, onmiddellijk straffen en dan is het over. Mokken, wraak nemen, opzettelijk de baas pesten, beledigd zijn, het zijn allemaal menselijke gedragingen. Is uw hond erg stout geweest en helpt bestraffen met de stem niet, dan kunt u hem eens flink in het nekvel pakken, pootjes van de vloer tillen en door elkaar schudden, waarbij u stevig op hem moppert. Maar bedenk wel: voor een hond is dit een zware straf. Pas hem niet te vlug toe. Een alternatief is de pup op zijn rug leggen en hem in die positie houden totdat hij zich gewonnen geeft. JIJ bent de baas en de pup dient de laagste in de rang te zijn! Maar ook hiervoor geldt > pas het niet te vlug / te vaak toe!

Dan als laatste iets over knuffelen en troosten. Knuffelen mag. Graag vaak en veel. Is zelfs heel goed voor uw pup, uw jonge hond, uw oude hond en voor U! Laat hem bij voorkeur niet tegen u opstaan, als u zit. U kunt ook knuffelen als u op de grond gaat, of als de hond gezellig naast u zit of aan uw voeten ligt.

Knuffelen is broodnodig voor een goede relatie en om te groeien (net als de mens leeft een hond niet van brood alleen).

Troosten, dat wil zeggen, geruststellend toespreken, mag niet! Een hond snapt zoiets niet. Door uw gesus en ach-en-wee geroep zal hij bevestigd worden in zijn veronderstelling, dat datgene waar hij van geschrokken is inderdaad eng is. De enige juiste houding als uw hond ergens van schrikt of bang is, is negeren en zijn aandacht proberen af te leiden. Het voorbeeld van een andere hond in zo'n situatie kan wel helpen hem over zijn angst heen te krijgen. Maar die moet je dan wel bij de hand hebben!